Znajdź swojego psychologa online lub w swoim mieście

Zdarza się, że osoba zwraca się do psychoterapeuty, mając nadzieję, że kilka sesji pomoże jej rozwiązać wszystkie swoje trudności. Ale to się nie dzieje, w tym czasie możesz uzyskać tymczasową ulgę, reakcję skomplikowanych uczuć i emocji, ale głęboka praca zajmuje znacznie więcej czasu. Czasami potrzeba miesięcy i lat, aby zrozumieć prawdziwe przyczyny, które uniemożliwiają nam poczucie 100% szczęścia. Terapia krótkoterminowa to minimum 10 sesji u psychologa. Terapia długoterminowa od 30 sesji, w zależności od zgłoszenia, szybkości postępu klienta, szczególności jego charakteru i poziomu organizacji osobowości.

Główna różnica między psychoterapeutą, psychologiem, psychiatrą a coachem polega na ich szkoleniu, stosowanych metodach i problemach, z którymi się zmagają. Psycholog to profesjonalista, który bada umysł i zachowanie. Psycholodzy mają co najmniej magistra psychologii, a wielu z nich ma doktorat. Mogą wykonywać szeroki zakres zadań, w tym prowadzenie badań psychologicznych, przeprowadzanie testów psychologicznych i prowadzenie psychoterapii. Psychoterapeuta to rodzaj psychologa specjalizującego się w pomocy osobom zmagającym się z problemami zdrowia psychicznego. Mogą używać różnych typów terapii, aby pomóc swoim klientom zmieniać zachowania, przezwyciężać problemy i poprawiać swoje życie. Psychoterapeuci mogą również mieć specjalistyczne szkolenie w określonym typie terapii. Psychiatra to lekarz medyczny specjalizujący się w zdrowiu psychicznym, w tym w zaburzeniach związanych z używaniem substancji. Psychiatrzy są uprawnieni do oceny zarówno aspektów psychicznych, jak i fizycznych problemów psychologicznych, a także mogą przepisywać leki. Coach skupia się głównie na pomocy klientom w ustalaniu i osiąganiu celów, przezwyciężaniu przeszkód oraz dokonywaniu zmian lub przesunięć w ich życiach. Nie diagnozują ani nie leczą zaburzeń zdrowia psychicznego i zazwyczaj pracują z osobami funkcjonującymi dobrze, ale potrzebującymi pomocy w określonych obszarach swojego życia. Coaching jest bardziej zorientowany na przyszłość i skoncentrowany na celach. Każdy z tych profesjonalistów może odegrać ważną rolę w opiece zdrowotnej, ale najlepszy wybór zależy od indywidualnych potrzeb osoby.

Jeśli wymagana jest intensywna praca, spotkania odbywają się nawet do dwóch razy w tygodniu. Najczęściej jest to jedno spotkanie w tygodniu. Wszystko również zależy od metody, w której pracuje psychoterapeuta i ich podejścia.

Psychoterapeuta zdecydowanie musi mieć wyższe wykształcenie medyczne lub psychologiczne. Muszą przejść szkolenie jako psychoterapeuta, przynajmniej w ramach jednego z kierunków, na przykład - terapia Gestalt, psychoanaliza, terapia poznawczo-behawioralna itp. Powinni przejść ponad 100 godzin osobistej psychoterapii (to oznacza, że przepracowali swoje problemy i nie przeniosą ich na terapię z klientem). Powinni być pod nadzorem bardziej doświadczonego psychoterapeuty, konsultując się z nim w trudnych momentach, zachowując przy tym poufność. Wszyscy psychoterapeuci na qui.help zdecydowanie spełniają wszystkie te kryteria i trafiają do naszej bazy danych tylko za rekomendacją innego psychoterapeuty. Podczas pierwszych sesji z psychoterapeutą zdecydowanie wyrobisz sobie o nim jakieś wrażenie. A jeśli będziesz się czuć niekomfortowo pracując, po pierwsze, musisz to omówić z samym psychoterapeutą, ponieważ twoje wrażenie może być projekcją z życia, którą narzuciłeś psychoterapeucie. To również część procesu psychoterapeutycznego. Jednak, jeśli dyskomfort nie zniknie po omówieniu nieprzyjemnych uczuć z terapeutą, warto zastanowić się nad zmianą specjalisty. Psychoterapeuta, który ci odpowiada, po pierwsze, będzie cię słuchać, nie przerywając. Drugi punkt - będzie autentycznie zainteresowany twoją historią. A ty powinieneś odnieść wrażenie, że ufasz tej osobie, że jesteś gotowy powiedzieć jej prawdę, nie starając się wyglądać lepiej, niż jesteś w rzeczywistości. Powinieneś czuć się komfortowo.

Zostanie psychoterapeutą wymaga dużo materialnego, psychicznego i fizycznego wysiłku. Długoterminowa edukacja, osobista psychoterapia, superwizja i ciągły rozwój zawodowy wymagają poważnych inwestycji finansowych. Dlatego psychoterapeuta ustala koszt swojej sesji, częściowo opierając się na potrzebie pokrycia tych wydatków. Dodatkowo psychoterapeuci ponoszą stałe koszty wynajmu pomieszczeń i zakupu niezbędnych materiałów do pracy. W dużej mierze cena zależy od doświadczenia terapeuty, liczby specjalizacji i ukończonych przez niego kursów. Dlatego koszt dla początkujących psychoterapeutów jest nieco niższy. Koszt sesji zależy również od miasta, w którym pracuje psychoterapeuta. Im większe miasto, tym wyższe koszty, a tym samym wyższa cena za sesję u psychoterapeuty. Dlatego niektórzy wolą pracować z psychoterapeutą online.

Jednym z zadań terapeuty jest stworzenie przestrzeni, w której klient będzie się czuł bezpiecznie. Poufność jest ważnym elementem tego. W renomowanych programach szkoleniowych poświęca się wystarczająco dużo czasu na tę kwestię. Sam fakt spotkań klienta z psychologiem i, odpowiednio, wszystko, co dzieje się na tych spotkaniach, nie powinno opuszczać gabinetu psychoterapeuty. Decyzja o zachowaniu poufności faktów pracy z psychologiem czy nie pozostaje po stronie klienta. Na przykład, jeśli spotkasz swojego psychoterapeutę w publicznym miejscu w obecności innych znajomych, będą udawać, że cię nie znają, chyba że zdecydujesz się ujawnić swoje znajomości i fakt osobistej terapii. Zgodnie z kodeksem etycznym psychoterapii, wszystko, co dzieje się podczas sesji z klientem, jest ściśle poufne! Wyjątkiem, który jest zdecydowanie uzgodniony z klientem, jest moment, gdy psychoterapeuta może omawiać przypadek klienta ze swoim superwizorem, nie wymieniając imion. To pomoże psychoterapeucie pracować z tobą bardziej efektywnie. W tym przypadku te same zasady poufności obowiązują superwizora. Wyjątek: poufność nie jest zachowywana w przypadkach popełniania przestępstw przez klienta, zagrożeń dla życia i zdrowia klienta lub osób trzecich. W tych sytuacjach psychoterapeuta będzie zmuszony zwrócić się do odpowiednich władz i zgłosić zagrożenie.

W dosłownym znaczeniu słowo superwizja tłumaczy się jako "nadzór". Jednak dzisiaj profesjonaliści rozumieją ten termin nieco inaczej: superwizja stała się teraz synonimem mentorskiego wsparcia. Superwizja jest trafnie nazywana "terapią dla terapii", ponieważ stanowi konceptualne i wartościowe jądro każdego profesjonalnego szkolenia psychoterapeutycznego. Dlaczego w ogóle potrzebna jest superwizja? Gdy przyszły psychoterapeuta kończy swoje wykształcenie i przechodzi obowiązkową praktykę terapeutyczną, konieczne jest, aby ktoś monitorował, czy nie szkodzi sobie ani swoim klientom. Analizując indywidualne umiejętności pracy terapeuty, styl, metody pracy z klientem, superwizor ma na celu rozwiązanie problemów i trudności, które pojawiają się podczas danej sesji i, jeśli to konieczne, kieruje supervisanta na indywidualną terapię. Superwizor dostarcza ekspertyzę dotyczącą pracy terapeuty, przedstawia swoje spojrzenie na sytuację, pomaga znaleźć sposoby na pomoc klientowi z jego prośbą i zapewnia wsparcie terapeucie. Regularna superwizja nie tylko zwiększa umiejętności psychoterapeuty, ale także służy jako prewencja przed wypaleniem zawodowym. W ten czy inny sposób superwizja zawsze idzie w parze z terapią: obecnie słusznie uważa się je za dwie strony tego samego medalu.

Odpowiedzmy od razu, nie. Psychoterapeuta nie będzie Ci radził ani uczył, jak żyć. Wiele osób myśli, że powinny się zwrócić do psychologa, który był w stanie przezwyciężyć podobny problem i powie, jak to zrobić w Twoim przypadku. Zadaniem psychoterapeuty jest pomoc w znalezieniu własnej drogi do rozwiązania problemów. Inna sprawa, gdy psychoterapeuta buduje pozycjonowanie swoich usług wokół spektrum pewnych problemów, ponieważ te kwestie są mu osobiście znane lub znajdują się w obszarze zwiększonego zainteresowania zawodowego i badań. Ale to nie znaczy, że inni psychoterapeuci nie mogą skutecznie pracować z tymi problemami.

Po pierwsze, psychoterapeuci są jak inni ludzie, którzy doświadczają trudnych etapów życia i traum. Również potrzebują pomocy i wsparcia, której szukają u swoich własnych psychoterapeutów. Po drugie, osobista terapia psychoterapeuty jest obowiązkowym elementem szkolenia zawodowego, które obejmuje z jednej strony szkolenie z prowadzenia terapii, a z drugiej - doświadczenie klienta, co implikuje zrozumienie granic i zasobów własnej osobowości, przepracowywanie wzorców zachowań, kształtowanie otwartości na elementy procesu psychoterapeutycznego, rozwijanie głębokiego zrozumienia praktyk psychoterapeutycznych, rozwiązywanie problemów osobistych i przepracowywanie osobistych ograniczeń, które wpływają na udaną niezależną aktywność psychoterapeutyczną. Ponieważ narzędziem psychoterapeuty jest ich własna osobowość, muszą ciągle doskonalić to narzędzie i zapewniać, że jest sprawne. Dlatego wykwalifikowani psychoterapeuci regularnie korzystają z osobistej terapii, co jest również bardzo ważne w zapobieganiu wypaleniu zawodowemu.

To się zdarza! I zdecydowanie warto to omówić z twoim psychoterapeutą, co jest również częścią procesu terapeutycznego. Jeśli dyskomfort nie ustępuje, popro, aby polecił Ci innego specjalistę. Psychoterapeuta, z którym już pracowałeś, zrobi to najlepiej.